نرم افزار لینوکس

حتما با توجه به مطالبی که درباره ی لینوکس گفته شده ، اگر مشتاق بوده اید ، تا الان به سراغ لینوکس رفته بودید ،ولی مشکل اغلب افرادی که بدون آشنایی قبلی به سراغ لینوکس میرن، در برخورد اول ناآشنا بودن با نرم افزارهای کاربردی این محیطه.

در واقع لینوکس سیاست دو گانه ای رو در برابر کاربرای خودش اتخاذ کرده، از نظر لینوکس یا کاربرا آماتورند و علاقه ای به سردرگم شدن بین کدها و پیچیدگی­های لینوکس ندارن، یا افرادی هستند که تمایل دارند خیلی حرفه ای عمل کنن و کنجکاوانه سیستم عامل رو باب میل خودشون تنظیم کنن. در نگاه اول نیازهای این دو دسته رو شاید نشه در یک قالب گنجوند، ولی این سیستم عامل سعی داشته تا پاسخ مناسبی به نیاز همه کاربرانش داشته باشه.

خوب اول از همه باید بگیم که محیط لینوکس محیط چندان عجیبی نیست و مثل ویندوز توی اغلب توزیع های اون یک محیط گرافیکی به نمایش در میاد که میتونید محتویات ذخیره شده روی کامپیوتر رو مشاهده کنید، ماوس و کیبورد رو که هم که در اختیار دارید پس کار نباید خیلی هم سخت باشه .

آیا فقط همین ها کافیه؟

شاید برای چند دقیقه یا نهایت چند ساعت اول سرک کشیدن تو منوهای لینوکس سرگرم کننده باشه، ولی کم کم شما نیاز پیدا میکنین که فایل های متنی جدیدی رو ویرایش کنید، یا احتمالا موزیک مورد دلخواهتون رو گوش بدید، یا ادامه­ی فیلم مورد علاقتون رو ببنید،  شاید هم تمایل داشته باشید که به اینترنت وصل بشید، برید سراغ ایمیل­ها و پیغام ها تون، یا به دنبال مطلب جدیدی بگردید.

اینها جزو ابتدایی ترین نیازهای یک کاربر معمولی به حساب میاد. که لینوکس تونسته پاسخگوی این نیاز ها باشه.

بارها و بارها شنیدید که لینوکس منبعِ بازی داره ولی این واقعا به چه مفهومیه؟

خیلی ساده و کوتاه توضیحش این میشه که بنیان گذاران لینوکس به جای اینکه از کدهای این سیستم عامل به صورت خیلی محرمانه محافظت کنن، تمام منابع و کدها رو در اختیار همه ی کاربران قرار دادن، و از طرفی اغلب نرم افزارهای طرفدار جنبش نرم افزار های منبع باز هم همین سیاست رو اتخاذ کردن .

همین امر باعث تنوع زیاد بین نسخه های مختلف لینوکس و نرم افزارهای جانبی اون شده.

برای مثال شاید بیش از 100 نرم افزار برای پخش فایل های mp3 وجود داشته باشه.آمار دقیقی نمیشه از تعداد نرم افزارها ارائه کرد، شاید همین الان یک دانشجوی علاقه مند مشغول کار روی کدهای نرم افزاری برای پخش فایل های صوتی-تصویری باشه.

تنوع نرم افزارهای مختلف توی سیستم عامل­های دیگه هم زیاده، ولی معمولا اغلب ما از شاخص ترین اون نرم افزارها استفاده می­کنیم. امروزه دیگه کمتر کسی پیدا میشه که اسمی از photoshope,JetAudio,Microsoft office ,.. نشیده باشه.

ولی تنوع توزیع­های مختلف لینوکس، تنوع نرم افزار های جانبی را بدنبال داره،و این معمولا باعث سردرگمی کاربرای تازه کار لینوکس میشه. خوب این تنها ایراد نیست!

شاید یکی از مشکلات عمده ی لینوکس، عدم حمایت از طرف سازندگان نرم افزارهای مشهور و پرطرفدار باشه، با یک نگاه گذرا به فهرست سازندگان نرم افزاری مشهور، کمتر شرکتی محصولات خود را قابل اجرا برای این سیستم عامل متن باز هم درنظر گرفته. بطور مثال شرکت‌های مثل AutoDesk که محصولات معروفی چون اتوکد، و 3D MAX را برای مهندسین و طراحان نقشه‌های فنی ارایه می‌کند، غالبا محصولات قدرتمند خود را برای کاربران ویندوز درنظر گرفته اند.

این چالش بزرگی برای طیف وسیعی از کاربران، فنی مهندسی محسوب میشه، این دسته از افراد به راحتی نمی توانند ویندوز و نرم افزارهایی که عمری با آنها خو گرفته اند را ترک کنن.

متاسفانه مسئله ی دیگه ای که در این بین کمک چندانی به ترویج لینوکس نداشته، نرم افزارهای مشابه‌ای در همین حوزه ها بودن! شاید بیان این موضوع خیلی تعجب برانگیز باشد، اما در حقیقت سازندگان کوچکی که این نرم افزارها را طراحی می­کنند، توان رقابت با ابرشرکتهای نرم افزاری را ندارند و در خیلی از موارد سایر سیستم­ها از خروجی این نرم افزارها به خوبی پشتیبانی نمی­کنن.

اما به همون اندازه که از جنبه منفی به این موضوع پرداخته میشه، نکات مثبتی هم از نرم افزارهای متن باز لینوکسی وجود داره.

بطور مثال نرم افزارهای ارتباط با مشتری CRM مانند vtiger (وی تایگر)که رقیب نرم افزارهای گِرون قیمتی مثل Microsoft CRM و یا SAP (سَپ) اند.

اینجا این توضیح رو بدیم که علم CRM میتونه روابط بین شرکت‌ها با مشتریاشون رو مدیریت کنه. به نحوی که رضایت بیشتری برای مشتریان ایجاد بشه، یا حتی با سرو سامون دادن به داده های یک سازمان سود آوری بیشتری هم برای آنها به همراه بیارن.

شاید شرکت‌های کوچک توان مالی خرید این دست از نرم افزارها را نداشته باشند، اینجاست که نرم افزارهای مشابه رایگان و منبع باز، حرفی برای گفتن دارن .

البته در نرم افزارهای ویرایش فیلم قضیه کمی متفاوته،در واقع تو عرصه ی ویرایش فیلم لینوکس خیلی قدرتمند ظاهر شده به نحوی که خیلی از تدوینگرای فیلم های معروف و پر طرف­دار ترجیح دادن تا از این نرم افزارها  برای کارشون استفاده کنند.

اما نکته مثبت دیگری که میشه برای لینوکس درنظر گرفت، استفاده از سیستم‌های سِروِری خاص لینوکسه که بازهم اقبال بسیار بالایی نسبت به مشابه های تجاری داشته. بطورمثال سیستم تلفنی VOIP (وُیپ)لینوکسی به نام Astrix (آست ریکس) که بصورت رایگان عرضه شده، تونسته جایگزین مناسبی برای سیستم­های تلفنی گرون قیمت باشه، یا مسیریاب­ها و فایروال‌های رایگانی که در صورت استفاده، می توننن صرف جویی بالایی برای هر سازمان و  شرکتی به ارمغان بیارن.

در مجموع این نکته را باید مد نظر داشته باشین، که هیچ اجباری به استفاده از لینوکس و پیدا کردن نرم افزارهای کاملا مشابه به نرم افزار های ویندوزی نیست. اما چند تا دلایل دیگه برای استفاده از لینوکس:

تو خیلی از کشورها کاربران هزینه های سنگینی را برای خرید مجوز استفاده از نرم افزار های تجاری پرداخت می­کنند. خیلی از این افراد مشتاقانه به دنبال نرم افزارهای جایگزین میگردن، و معمولا نرم افزارهای قدرتمندی که تحت مجوز GNU (گنو) بصورت رایگان ارائه میشن، بسیار راه گشا هستن.

از طرفی، خیلی از کامپیوترهای قدیمی که سخت افزار قدرتمندی ندارن و مدتهاست بلااستفاده موندن با استفاده از سیستم عاملِ سبکِ لینوکس کاملا میتونن کارآمد باشن.

خوب حالا اگر به هر دلیلی،به این سیستم عامل علاقه مند شدین ما چند پیشنهاد برای شما داریم:

اول از همه، یکی از توزیع های محبوب لینوکس رو که ما در برنامه­های قبلی به روز هم گفتیم، انتخاب کرده و اون را دانلود و نصب کنین. نسخه هایی مثل:

Ubuntu /Fedora / Mint/ Suse/

یا توزیع های فارسی شده ای مثل Shabdixلینوکس شریف, parsix

ولی از چه نرم افزارهای جایگزینی میشه در محیط لینوکس استفاده کرد؟

در مورد DLNA چه می دانید؟

اگر قصد خرید یکی از ابزارهای دیجیتالی رو داشته باشید، یا باید به طور کامل از تکنولوژی های روز خبر داشته باشید یا اینکه به صحبت های فروشنده اعتماد کنید. شما کدوم روش خرید رو انتخاب میکنید؟

موقع خرید اغلب با اصطلاحاتی آشنا میشیم که به گفته ی فروشنده، هر کدوم قابلیت ویژه ای برای سیستم به همراه دارند. ولی واقعا به همه ی این امکانات نیاز پیدا میکنیم و آیا بعد از خرید دستگاه جدیدمون، توان استفاده از تمام امکانات اون رو خواهیم داشت؟

این روزها معمولا موقع خرید لپ تاپ، تلوزیون، تلفن همراه، تبلت، پرینتر و حتی پخش کننده های صوتی و سایر لوازم الکترونیکی با اصطلاح پشتیبانی از امکان DLNA برخورد میکنیم. ولی DLNA چیه؟

بعد از دنبال کردن این بخش از به روز، اگر تا بحال با این فن آوری آشنایی نداشتید، متوجه اون خواهید شد و از این به بعد میتونید تصمیم بگیرید که دستگاهی رو که انتخاب میکنید، شامل چه امکاناتی باشه؟ DLNA یا همون  Digital Living Network Alliance (دیجیتال لیوینگ نت ورک اَلیینس) به معنی ائتلاف شبکه ای زندگی دیجیتالیه.

ماجرا از این قراره که چند سال قبل، یک شرکت معروف ژاپنی ایده ای رو مطرح کرد که طبق اون دستگاه های صوتی و تصویری که داخل شبکه های خونگی، ازشون استفاده میشد از یه استاندارد مشخص طبعیت کنن. کم کم تعدادی از شرکت ها از این ایده استقبال کردند و ائتلافی تشکیل شد که این شرکت ها پذیرفتند که محصولات الکترونیکی خودشون رو مطابق با استانداردها DLNA وارد بازار کنند. اولین مجموعه استاندارها بعد از چند جلسه اعضاء، بوسیله ائتلاف DLNA وضع شد، و خیلی زود دستگاه های جدید با رعایت این استاندارها وارد بازار شدند.

ولی مزایای dlna چیه و برای ما چه کاربردی میتونه داشته باشه؟

فرض کنید یه مجموعه فیلم روی حافظه ی کامپیوتر خودتون ذخیره کردین و علاقه مندید که هر شب بخشی از اون رو توی تلوزیون خودتون ببینید برای تماشای مجموعه ی مورد علاقتون چیکار میکنید؟ هر بار بخشی از اون رو، روی حافظه ی فلش یا دی وی دی کپی میکنید یا اگه یکم حوصله بیشتری به خرج بدید کیس کامپیوترتون رو نزدیک تلویزیون میارید و بعد از کلی کابل کشی کامپیوتر رو مستقیم به تلویزیون وصل میکنید؟!

ولی آیا این همه زحمت لازمه؟ کافیه به دفترچه راهنمای تلویزیون خودتون مراجعه کنین و ببینین آیا تلویزیون شما از امکان DLNA پشتیبانی میکنه یا نه؟

یکی از مزایای DLNA، پشتیبانی از ارتباط وایرلس یا همون ارتباط بدون سیمه. یعنی شما به راحتی میتونین بدون هیچ دردسری فرمان پخش روی تلویزیون رو مستقیم از روی کامپیوترتون صادر کنین. حتی کار میتونه راحت تر از این هم باشه ...

نیازی نیست که حتی به اتاق کامپیوتر برید و از اونجا فرمان پخش فیلم رو صادر کنید، کافیه به تلفن همراه یا تبلتی که تو دستتونه نگاه کنید، اگه اون هم از DLNA پشتیبانی میکرد، میتونید به سادگی فرمان پخش فیلم یا موزیک مورد نظرتون رو از تبلت به کامپیوتر صادر کنید و بعد از چند لحظه فایل مرود نظر خودتون رو روی تلویزیون ببینین.

احتمالا از این به بعد به وجود آیکون dlna روی تجهیزات صوتی- تصویری و کامپیوترتون حساس شدین!

خوب این ارتباط نه تنها بین کامپیوتر و تلویزیونه بلکه بین پرینتر و سایر تجهیزات منزل هم میتونه برقرار باشه.

در این روش، راه اندازی یه شبکه خونگی کار پیچیده ای نیست و کافیه که تجهیزاتی که میخواهید از اونها استفاده کنین، مبتنی برip  باشن و بعد معرفی این تجهیزات بهم کار چندان سختی نیست.

البته شرکتهای دیگه ای سعی کردند استاندارد های دیگه ای معرفی کنند . اصطلاحی مثل allshare و air play ، که تقریبا کار مشابهی رو انجام میدن و علاوه بر طبعیت از استاندارهای dlna استاندارهای ویژه ی خودشون رو هم تعریف کردند.

البته با اسم های مشابه دیگه ای هم ممکنه برخورد کنید مثل : SmartShare یا Simple Share که تمامشون کم و بیش کار مشابهی رو انجام میدن.

خب گفتیم که قدم اول اینه که متوجه بشیم سیستم ما از dlna پشتیبانی میکنه یا نه؟ قدم دوم راه اندازی یه شبکه ی خونگیه. ////قدم سوم دانلود و نصب نرم افزارهاییه که شرکت های تولید کننده ی کامپیوتر های خونگی یا تبلت ها به شما معرفی  و پیشنهاد کردن. ////قدم چهارم جست و جو و اتصال به تلویزیونه. اگه بعد از این مرحله موفق نشدید که به کامپیوترتون متصل بشید بهتره از یه نرم افزار جایگزین دیگه روی کامپیوتر خودتون استفاده کنید.

توسعه و برنامه نویسی وب به روش نوین

توسعه وب سایت یک واژه بسیار گستردست که میتونه ایجاد یک وب سایت در اینترنت و اینترانت باشه. این کار شامل طراحی، تولید محتوا، برنامه نویسی سمت کاربر و سمت سرور و تنظیمات امنیتی وب سایت باشه.

البته فعالان و برنامه نویسان حرفه ای وب بیشتر به جنبه های غیر طراحی وب یعنی کد نویسی یا برنامه نویسی اشاره می کنند و منظور خودشون از توسعه وب سایت رو بخش برنامه نویسی می دونن. البته بی دلیل هم نیست چرا که مهمترین بخش توسعه وب سایت برنامه نویسی هست. جالبه که بدونید توسعه وب سایت امروزه یک صنعت به شمار میره و سریعترین رشد رو در میان صنایع داشته ، بطوریکه در حدود 17 سال قبل، کمتر از 1000 شرکت در زمینه توسعه وب سایت فعالیت می کردند که این رقم ، 7 سال قبل، به بیش از 30000 رسید. در این میان، برخی از شرکت ها خودشون در پیشرفت و ایجاد زبان های برنامه نویسی سهیم بودن و گاهی هم توسط شرکت های نرم افزاری بزرگ زبان های برنامه نویسی ارائه شده.

توسعه و برنامه نویسی وب به روش نوین

این زبان ها و تکنولوژی ها به 4 بخش تقسیم میشن، که با هم بررسیشون می کنیم:

بخش اول : Client Side Coding  یا برنامه نویسی سمت کاربر

همانطور که از اسم این گروه مشخص هست، زبان هایی که سمت کاربر هستند عملیاتی را در مرورگر کاربران انجام می دهند و قابلیت ذخیره سازی دائمی ندارن و هیچ عملیاتی روی سرور انجام نمیدن . معروفترین این زبان های برنامه نویسی این گروه Java Script , JQuery , Flash , Silverlight هستن .

بخش دوم : Server Side Coding یا برنامه نویسی سمت سرور

برخلاف برنامه نویسی سمت کاربر این نوع کد نویسی مربوط به ارسال و دریافت داده از سرور هست و عملیات بر روی سرور انجام میشه . زبان هایی که در این دسته بندی میشه ازشون نام برد ASP , ColdFusion , Perl , PHP , .NET , CGI , Python , Ruby  هستن .

بخش سوم : Client Side + Server Side Coding یا برنامه نویسی سمت کاربر و سرور

در این بین زبان هایی هستن که قابلیت های دو بخش ذکر شده رو در کنار هم دارن و هم میتونن بصورت سمت کاربر و هم سمت سرور عمل بکنن. زبان هایی که در این دسته بندی قرار می گیرن Dart , Opa , Tersus هستند.

بخش چهارم : برنامه نویسی پایگاه داده

همیشه باید پایگاه داده وجود داشته باشه تا بتونیم اطلاعاتمون رو روی اونها ذخیره بکنیم یا اطلاعاتی بخونیم. از معروفترین پایگاه های داده میشه به Oracle , Microsoft SQL Server , My SQL هستند.

تا اینجا اطلاعاتی در مورد برنامه نویسی وب در محیط ها و زمینه های مختلف وب به شما ارائه دادیم. اونچه که مهمه استفاده مناسب این 4 بخش در کنار همه، بطوری که با هم سازگاری داشته باشن

کلیدهای میانبر کاربردی

توضیح : عباراتی مثل Ctrl + X یا Alt + X با Shift + X ، به صورت (کنترل ، ایکس) یا (آلت ، ایکس) یا (شیفت ، ایکس) خوانده شود .
   
تعداد میانبرهایی که تو محیط ویندوز وجود داره ، خیلی زیاده . از Ctrl + C و Ctrl + V که همه اونا رو میشناسن گرفته تا میانبرهای کمتر شناخته شده ای که حرفه ای ها هم کمتر با اونا آشنا هستن . از طرف دیگه محیط عملکرد اونها هم متفاوته . بعضیاشون عمومی هستن و بعضیای دیگه فقط تو محیط های خاص عمل میکنن . تو این بخش با تعدادی از این میانبرها که بیشتر به کار میان ، آشنا می شیم . اول از همه بریم سراغ چند تا از میانبرهای عمومی .
اولین دسته از میانبرهای عمومی ، ترکیبات کلید کنترل هستن . Ctrl + A برای انتخاب همه موارد استفاده میشه . همه متن ، همه فایلها ، همه آیکونها و به طور کلی ، انتخاب همه اونچه که توی اون محیط وجود داره . Ctrl + C ، موارد انتخاب شده رو کپی میکنه و Ctrl + V اونها رو در محل جدید Paste میکنه .
Ctrl + Z آخرین عمل انجام شده رو بر میگردونه و Ctrl + Y آخرین عمل انجام شده رو دوباره انجام میده .
Ctrl + O تو خیلی از نرم افزارها ، کادر اوپن یا همون باز کردن فایل رو به ما نشون میده و Ctrl + N هم معادل کلیک روی گزینه New تو منوی فایله .
اگر هم تو محیطهای مختلف ، قصد چاپ گرفتن رو داشته باشید ، کافیه تا Ctrl + P رو بزنید .
البته ترکیبهای کلید کنترل فقط همینها نیستن . تو نرم افزارهای خاص این کلید کاربردش رو بیشتر نشون میده .
یکی از نرم افزارهای پرکاربرد کاربرای کامپیوتر ، بسته نرم افزاری آفیسه . تو محیط این نرم افزار ، فشردن کلیدهای Ctrl + B ، متن انتخاب شده رو پر رنگ میکنه . Ctrl + U زیر متن انتخاب شده خط میکشه و Ctrl + I هم متن انتخاب شده رو به حالت اریب تغییر شکل میده . اگه بخواید اندازه یه متن رو تغییر بدید ، می تونید بعد از انتخاب اون متن ، از کلیدهای Ctrl + [ و Ctrl + ] استفاده کنید . هر بار زدن کلید های Ctrl + [ ، متن رو یک سایز بزرگتر و هر بار زدن کلیدهای Ctrl + ] ، متن رو یک سایز کوچیکتر میکنه . همینطور بهترین روش حرکت دادن مکان نما توی متن ، استفاده از ترکیب کلید Ctrl و کلیدهای جهتهای چهار گانه س . Ctrl به همراه کلیدهای چپ و راست ، مکان نما رو به ابتدای کلمات قبل و بعد میبره و اگه این کلید رو با کلید های بالا و پایین استفاده کنید ، می تونید به پاراگرافهای بالا و پایین برید .
استفاده از Ctrl + S رو فراموش نکنید . تو نرم افزارهای مختلفی که احتیاج به ذخیره کردن کارهاتون دارید ، عادت کنید که تو بازه های زمانی مشخص Ctrl + S رو بزنید تا آخرین تغییرات ذخیره بشه .
Ctrl + F4 هم یکی دیگه از میانبرهای کاربردیه . تو مرورگرها ، وقتی چند تا برگه همزمان باز باشن ، با زدن Ctrl + F4 ، برگه جاری بسته میشه .
یکی دیگه از کلیدهایی که ترکیبش با بقیه کلیدها ، کلی به درد میخوره ، کلیده آلته . این کلید هم مثل کنترل ترکیبهای خیلی زیادی داره که بعضیاشون رو با هم می بینیم .
یکی از مهمترین کاربردهای کلید آلت ، نمایش و انتخاب منوهاست . توی بسیاری از محیطها ، زدن کلید آلت باعث میشه تا منوهای مربوط به اون محیط نمایش داده بشه . حالا اگه به منوی نمایش داده شده نگاه کنید ، می بینید که برای هر کدوم از آیتمهای منو ، زیر یکی از حروف خط کشیده شده یا یکی از حروف الفبای انگلیسی نوشته شده . زدن کلید آلت به همراه اون حرف ، باعث انتخاب اون گزینه از منو میشه .
Alt + F4 رو باهاش آشنا هستید . پنجره جاری رو می بنده . با Alt + Tab هم همونطور که احتمالاً میدونید ، می تونید بین پنجره های باز روی کامپیوترتون جابجا بشید .
اما یکی از میانبرهای کاربردی ، Alt + Enter ه . وقتی که فایل یا فایلهایی انتخاب شده باشن ، با زدن کلیدهای Alt + Enter ، پنجره Properties یا مشخصات اون فایل نشون داده میشه .
کلید شیفت هم مثل آلت و کنترل ، از اون دسته کلیدهای ترکیبیه که به تنهایی کاربرد آنچنانی نداره ، اما ترکیب اون با بقیه کلیدها ، خیلی وقتا کار راه اندازه .
Shift + Delete برای حذف مستقیم فایلها استفاده میشه . منظور از حذف مستقیم اینه که فایل حذف شده ، بر خلاف پاک کردن عادی ، دیگه حتی تو Recycle Bin یا سطل زباله هم نمیره و بلافاصله پاک میشه . البته از ما می شنوید ، هیچ وقت از این میانبر استفاده نکنید تا اگه فایلی رو به اشتباه پاک کردید ، بتونید به راحتی برگردونیدش .
Shift + F10 معادل کلیک راست روی آیتم انتخاب شده س .
اما کلید Shift یه کاربرد تکی هم داره . وقتی که CD یا DVD رو داخل کامپیوتر میذارید ، اگه کلید Shift رو پایین نگهدارید ، دیگه منوی اتوران یا همون اجرای خودکار CD باز نمیشه .
همونطور که گفتیم ، تعداد میانبرهای قابل استفاده تو محیط ویندوز خیلی زیاده . برای همین اجازه بدید ادامه این بحث رو به برنامه بعد موکول کنیم . البته باید به این نکته اشاره کنیم که اگه موفق به یادداشت برداری از مطالب گفته شده نشدید ، می تونید به سایت ما برید و لیست تمام میانبرهای معرفی شده رو اونجا ببینید .

کلیدهای میانبر کاربردی (2)

چند هفته پیش به درخواست شما بحثی رو شروع کردیم در مورد آشنایی با کلیدهای میانبر کاربردی . تو اولین بخش از این بحث ترکیب های مختلف کلیدهای آلت ، کنترل و شیفت رو بررسی کردیم و ادامه مطلب رو موکول کردیم به این برنامه . با هم ادامه این بخش رو می بینیم .

یکی دیگه از کلیدهایی که چه به صورت تکی و چه به صورت ترکیبی با بقیه کلیدها ، میتونه خیلی کار راه انداز باشه ، کلید ویندوزه . فشردن این کلید به تنهایی ، همونطور که می دونید باعث باز شدن منوی استارت میشه . البته کلیدهای ترکیبی Ctrl + Esc هم همین کار رو میکنن .
ترکیب Win + R باعث میشه تا کادر Run … به نمایش در بیاد و Win + E ، مای کامپیوتر رو در حالت نمایش درختی پوشه ها باز میکنه .
فشردن کلیدهای ترکیبی Win + D ، باعث میشه تا تمام پنجره های موجود ، همزمان با هم Minimize بشن و صفحه دسکتاپ به نمایش در بیاد . حالا اگه یه بار دیگه Win + D رو بزنیم ، پنجره های Minimize شده ، دوباره به حالت قبلیشون بر میگردن . البته مشابه همین کار رو به جای Win + D ، میشه با Win + M هم انجام داد . اما با 2 تا تفاوت جزیی . تفاوت اول اینکه Win + D ، هم پنجره ها رو Minimize میکنه ، هم به حالت قبل بر می گردونه . اما Win + M فقط پنجره ها رو Minimize میکنه و اگه بخواید اونا رو به حالت قبل برگردونید ، باید از ترکیب 3 گانه Shift + Win + M استفاده کنید . تفاوت دوم تو عملکرد گرافیکی اونهاست . Win + D پنجره ها رو بلافاصله Minimize میکنه ، اما Minimize کردن پنجره ها با استفاده از Win + M ، چون همراه با جلوه های گرافیکی انجام میشه ، یه مقدار جزیی ، طولانی تره .
صحبت از جلوه های گرافیکی شد . یکی از جلوه های گرافیکی زیبایی که تو ویندوز 7 به سیستم عامل ویندوز اضافه شد ، رابط گرافیکی Aero ه .
تا قبل از ویندوز 7 ، یعنی تو ویندوز XP و قبل از اون ، وقتی چند تا پنجره به شکل همزمان باز بودن ، برای تغییر موقعیت از یه پنجره به یه پنجره دیگه از کلیدهای ترکیبی Alt + Tab استفاده میشد . با اضافه شدن رابط گرافیکی Aero به ویندوز 7 ، کلید ترکیبی Win + Tab هم فعال شد . عملکردش مشابه Alt + Tab ه ، با این تفاوت که این کار رو با استفاده از جلوه های گرافیکی و به شکلی زیباتر انجام میده .
Win + F پنجره جستجوی فایل رو باز میکنه . همون کاری که کلید F3 هم انجام میده . استفاده از کلیدهای ترکیبی Win + Break باعث میشه تا پنجره مشخصات سیستم به نمایش در میاد . این کار دقیقاً مثل این میمونه که روی مای کامپیوتر کلیک راست کنیم و گزینه Properits رو بزنیم . Win + L هم سیستم رو قفل میکنه .
اما یکی دیگه از کاربردهای اختصاصی کلید ویندوز تو ویندوز 7 ، تعیین خروجی تصویره .
خیلی وقتا تو محل کار یا خونه پیش میاد که کامپیوتر رو به وسیله کابل خروجی تصویر به ویدئو پرژکتور یا تلویزیون وصل می کنیم تا بتونیم تصویر رو در ابعاد بزرگتر ببینیم . در این حالت باید برای کامپیوتر مشخص کنیم که تصویر به چه شکلی نمایش داده بشه .
اگه کلید های ترکیبی Win + P رو بزنید ، می بینید که یه کادر 4 قسمتی به نمایش در میاد . اینجا می تونیم مشخص کنیم که تصویر فقط روی تلویزیون یا ویدئو پرژکتور نمایش داده بشه ، فقط روی خود مانیتور ، یا اینکه به شکل همزمان روی هر دو . البته همونطور که اشاره کردیم ، این کادر ، به غیر از این 3 حالت ، یه حالت دیگه به اسم Extend هم داره که بیشتر تو کارهای حرفه ای و نرم افزارهای خاص به کار میاد . این حالت برای استفاده از 2 مانیتور به جای یکی استفاده میشه و مثل این میمونه که عرض مانیتور 2 برابر شده باشه .
نگهداشتن کلیدهای ترکیبی Win + Space باعث میشه که تا زمانی که این کلیدها پایین هستن ، پنجره های باز مخفی بشن و دسکتاپ به طور موقت نشون داده بشه .
کلید ویندوز به همراه کلیدهای + و – برای تغییر مقدار بزرگنمایی تصویر استفاده میشن . اگه کلیدهای ترکیبی Win + + (خوانده شود : ویندوز ، مثبت) بزنید می بینید که برنامه Magnifier یا همون ذره بین ویندوز اجرا میشه به شما اجازه میده تا همه ، یا بخشی از صفحه دسکتاپ رو با بزرگنمایی تا 16 برابر ببینید .
این قابلیت بیشتر تو محیط های آموزشی که لازمه افراد حاضر تو کلاس تصویر مانیتور استاد رو با جزییات ببینن ، کاربرد داره .
همونطور که احتمالاً خودتون هم دیدید ، تو ویندوز 7 در سمت راست دکمه استارت نواری وجود داره که به اون نوار تَسک بار میگن . ما می تونیم شورت کات برنامه های پر کاربرد رو تو نوار تَسک بزاریم تا دسترسی به اونها راحت تر باشه . کلید های ترکیبی Win + 1 , 2 , 3 , … برای اجرای برنامه های روی تسک بار هستن . به این شکل که زدن کلیدهای Win + 1 با هم ، اولین برنامه روی تسک بار رو اجرا میکنه ، Win + 2 دومین برنامه رو اجرا میکنه و به همین شکل تا آخر . اگر هم برنامه ای قبلاً اجرا شده باشه و الان باز باشه ، زدن کلیدهای ترکیبی مربوط به اون ، باعث میشه تا اون برنامه روی بقیه برنامه ها قرار بگیره و اصطلاحاً فوکوس دست اون برنامه بیفته .
احتمالاً دیدید که وقتی کِرسر ماوس رو تو تَسک بار روی آیکون یه برنامه در حال اجرا می برید ، یه پنجره کوچیک باز میشه و پیش نمایشی از محیط اون برنامه رو به شما نشون میده . این کار با صفحه کلید به وسیله کلیدهای ترکیبی Win + T قابل انجامه .
میانبرها همیشه لزوماً به شکل ترکیب چند تا از کلیدهای صفحه کلید نیستن . بلکه گاهی وقتا استفاده ترکیبی از صفحه کلید و ماوس هم می تونن انجام یه سری کارها رو راحت تر کنن .
هر کسی که با کامپیوتر کار کرده باشه ، منوی کلیک راست رو هم میشناسه . این منو به صورت پیش فرض یه سری گزینه ها داره که این گزینه ها بسته به اینکه کلیک کجا و روی چه فایلی باشه ، متفاوتن . نرم افزارهای متفرقه ای هم تو محیط اینترنت هستن که به شما اجازه میدن تا یه سری گزینه ها رو به این منو اضافه کنید . اما خود ویندوز تو منوی کلیک راست چند تا گزینه داره که به صورت پیش فرض مخفی هستن . اما اگه موقع کلیک راست ، دکمه Shift رو پایین نگهدارید و کلیک کنید ، این گزینه ها نشون داده میشن . به عنوان مثال ، یکی از این گزینه ها ، گزینه ای هست به اسم Copy As Path . انتخاب این گزینه باعث میشه تا مسیر فایل یا فولدری که روش کلیک راست کردیم ، داخل حافظه کلیپ بورد کامپیوتر ذخیره بشه .
ترکیبهای کلید ویندوز اونقدر زیاده که تقریباً با هر کلیدی میشه کاربرد جدیدی از اون رو دید . از جمله این کلید ها ، کلیدهای جهت دار چهارگانه هستن .
Win + Down پنجره ای رو که در حالت Maximize قرار داره ، به حالت عادی میبره و اگه یه باره دیگه همین ترکیب رو استفاده کنیم ، اون رو Minimize میکنه .
Win + Up ، پنجره جاری رو از حالت عادی به حالت Maximize تبدیل میکنه .
Win + Right و Win + Left هم به ترتیب پنجره جاری رو به نیمه سمت راست و نیمه سمت چپ دسکتاپ میبرن . اما چنین امکانی به چه کاری میاد ؟ بعضی وقتها پیش میاد که ما می خوایم 2 چیز رو با هم مقایسه کنیم . مثلاً نسخه قدیمی یه متن رو با نسخه اصلاح شده اون . یا مثلاً فایلهای موجود تو 2 تا فولدر مختلف رو . اینجور مواقع بهترین شیوه مقایسه اینه که هر کدوم از اون 2 تا پنجره رو با استفاده از کلید های ترکیبی Win + Right و Win + Left به یه سمت ببریم تا بتونیم همزمان محتویات هر دو رو ببینیم . البته بد نیست بدونید که این کار رو با Drag کردن یا کشیدن هر پنجره به منتهی الیه سمت راست و چپ دسکتاپ هم میشه انجام داد . همونطور که کشیدن یه پنجره به بالای دسکتاپ ، اون پنجره رو Maximize میکنه .

فناوری واقعیت افزوده

تابلوهای نصب شده رو سر در اماکن مختلف ، جدای از جنبه اطلاع رسانی شون ، میتونن باعث زیبایی یا نازیبایی سطح شهرها بشن . سوال اینه که نمیشه این تابلوها رو از شکل فیزیکی امروزه ، به شکل مجازی درآورد تا هم به جنبه ظاهری شهرها صدمه نزنن ، هم اطلاعات داخلشون از چند تا جمله محدود ، بیشتر بشه ؟
این ، یکی از کاربردهای فناوری جدیدی به اسم واقعیت افزوده ، است .

ترفندهای ویندوز 7

آمارها نشون میده که در حال حاضر حدود 30 درصد از کاربران ایرانی از آخرین نسخه ویندوز یعنی ویندوز 7 استفاده می کنن و این آمار بیانگر اونه که ویندوز 7 داره به سرعت جای خودش رو در بین کاربران ایرانی باز می کنه و خیلی از کاربرا دارن از امکانات ، امنیت ، پایداری بیشتر و گرافیک زیباتر ویندوز 7 استفاده می کنن

اما مثل هر سیستم عامل دیگه ای ویندوز 7 هم قسمت های ناشناخته ی زیادی داره که هنوز خیلی از کاربران و حتی کاربرای حرفه ای از اون اطلاع ندارن .

دونستن این موارد علاوه بر اینکه امکانات جالبی در حین کار به ما میده ، بعضی از کارها رو ساده تر می کنه و در عین حال ، کار با ویندوز رو هم لذت بخش تر می کنه . ما هم در این بخش قصد داریم چند تا از این نکات رو که هم ساده باشن و هم کاربردی به شما معرفی کنیم . سعی کردیم از نکات ساده تر شروع کنیم و کم کم به مواردی اشاره کنیم که شاید برای کاربران حرفه ای جذاب تر باشه .

برای شروع ، میریم به سراغ منوی شروع یا استارت ویندوز .

بعد از ویندوز XP تغیرات زیادی در منوی استارت ویندوز به وجود اومد و این تغییرات در ویندوز 7 کامل شد . یکی از تغییرات ایجاد شده تو ویندوز 7  ، اضافه شدن کادر جستجو در منوی استارته . شما با زدن آیکن استارت یک کادر جستجو می بینید که می تونید توی اون به دنبال برنامه هایی که نصب کردید و همینطور نرم افزار های داخلی ویندوز بگردید و به راحتی اونها رو پیدا و استفاده کنید . مثلا اگر برنامه word آفیس رو می خواید اجرا کنید نیازی به رفتن به منوی نصب برنامه ندارید و با تایپ word در کادر جستجو می تونید اون رو پیدا و اجرا کنید . یا مثلاً برنامه Sticky Note که از برنامه های داخلی ویندوز 7 هست به راحتی از طریق این کادر پیدا و اجرا میشه . این کادر امکان جستجو تو منو های داخلی تر مثل قسمت های مختلف کنترل پنل داره رو هم که البته اطلاعات پیدا شده از هر بخش رو به صورت دسته بندی شده نمایش می ده تا شما راحت تر اون رو تسخیص بدید . حالا که اسم برنامه Sticky Notes اومد ، بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که Sticky Notes یکی از برنامه های داخلی ویندوز هفته که برای یادآوری کارا ، خیلی خوبه . با اجرای برنامه یه صفحه کوچیک شبیه کاغذ یادداشت چسب دار ، برای شما ظاهر میشه  و می تونید مثلاً ساعتهایی که باید قرص بخورید ، یا کاری که فردا اون رو انجام بدین ، روش بنویسید . این یادداشت به دسکتاپ شما می چسبه و چون همیشه جلو چشتونه ، دیگه خیالتون راحته که اون موضوع رو فراموش نمی کنید.

وقتی که تعداد زیادی پنجره باز کردید و به دنبال این هستید که به سراغ دسکتاپتون برید و از اونجا فایلی رو بردارید راههای مختلفی برای دسترسی به دستکتاپتون دارید . راههایی مثل زدن کلید های "ویندوز" و D در ویندوز های قبلی وجود داشت . اما تو ویندوز 7 راههای جالب دیگه ای هم اضافه شده . اول اینکه به گوشه سمت راست و پایین صفحه برید که با این کار صفحه دسکتاپ شما نشون داده می شه و اگر کلیک کنید همه پنجره ها کوچیک میشن و شما دسکتاپتون رو می ببینید .

بد نیست این رو هم بدونید که اگه پنجره ای رو لازم دارید می تونید اون رو از قسمت نوار عنوان با موس بگیرید و چند بار تکون بدید تا همه پنجره های دیگه به قسمت نوار وظیفه برن . با تکرار این کار همه پنجره ها به وضعیت قبلشون بر می گردن .

در ویندوز های قبلی در کنار کلید استارت آیکن هایی قرار گرفته بودن که اسم اون قسمت Quick Lunch یا دسترسی سریع بود و آیکن های برنامه هایی که با اونها بیشتر کار داشتیم رو می تونستیم در این قسمت قرار بدیم .

در ویندوز 7 این بخش تغییر کرده ،

اما شما می تونید برنامه هایی رو که می خواید دسترسی سریع تری به اونها داشته باشید در این قسمت قرار بدید . یعنی آیکن اونها رو بکشید به این قسمت . اما باید بدونید که ترتیب قرار گیری این آیکن ها هم اهمیت داره . چرا که برای راحت تر شدن دسترسی به این برنامه ها کلید های میون بر پیش فرض در نظر گرفته شده و شما با گرفتن کلید ویندوز و شماره های 1 تا 9 می تونید هر کدوم از برنامه هایی که در این قسمت قرار گرفتن رو اجرا کنید و دیگه نیازی به موس هم ندارید .

اگر موقع کلیک راست روی فایلی بخواید گزینه های بیشتری مثل پوشه های library ، Picture و ... رو ببینید ، باید زمانی که می خواید روی فایل راست کلیک کنید کلید شیفت رو نگه دارید و بعد راست کلیک کنید . حالا اگر روی گزینه Send to برید می بینید امکان ارسال فایل به قسمت های بیشتری وجود داره و گزینه های جدیدی به این بخش اضافه شدن .

نصب و تنظیم درست کارت گرافیک و مانیتور ، میتونه تاثیر به سزایی روی عملکرد چشم و جلوگیری از خستگی یا ضعیف شدن اون داشته باشه .

اگر احساس می کنید متن های نوشته شده بر روی صفحه نمایش خوانایی مناسبی نداره می تونید با استفاده از یکی از نرم افزار داخلی ویندوز تنظیماتی رو انجام بدید که تاثیر خوبی تو خوانایی متن ها داره . این نکته به ویژه می تونه برای تایپیست ها و همینطور کسانی که مطالعاتشون رو از صفحه مانیتور انجام میدن مفید تر باشه . برای این کار از منوی استارت و در قسمت جستجو عبارت cttune رو تایپ کنید و با زدن اینتر وارد محیط برنامه بشید . این برنامه تو چند مرحله یه سری متن رو به شما نشون میده و ازتون میپرسه که خوندن کدوم متن براتون راحت تره ؟ بعد ، بر اساس جوابهای شما تصویر رو طوری تنظیم میکنه که بهترین حالت رو برای شما داشته باشه . البته باید بدونید که این نرم افزار زمانی بهتر کار می کنه که شما درایور کارت گرافیک و مانیتور خودتون رو به طور کامل نصب کرده باشید و ایرادی توی اون موارد نباشه .

یکی از برنامه های داخلی و پرکاربرد ویندوز ، ماشین حسابه اونه . ماشین حسابی که خیلیا با قابلیتهای جدید اون آشنایی ندارن .

کسانی که برای انجام محاسباتشون از ماشین حساب ویندوز استفاده می کنن باید بدونن که ماشین حساب ویندوز 7 خیلی بیشتر از یک ماشین حساب معمولی کار انجام میده .

شما می تونید با توجه به نوع کارتون از 4 مدل ماشین حساب استاندارد ، علمی ، ویژه برنامه نویسان و استاتیک استفاده کنید که هر کدوم از اینها امکانات مخصوص به خودشون رو دارن . برای انتخاب این 4 مدل ماشین حساب و همینطور دسترسی به یه سری امکانات دیگه مثل تبدیل واحدها به هم ، محاسبه تعداد روزهای بین دو تاریخ ، محاسبه میزان مصرف سوخت یا محاسبه اقساط وام ، باید به منوی View برید . همچنین اگر دکمه ی History رو در ماشین حساب فعال کنید ، عملیات انجام شده تون رو به صورت لیست در بالای صفحه مشاهده میکنید ، این برای وقتهایی که چند تا حساب رو پشت سر هم میخاین انجام بدین ، حسابی به کار میاد .

تکنولوژیهای مورد استفاده در چاپگرها

چاپگرها از وسایلی هستند که امروزه در لبغه‌ی تیغ تکنولوژی قرار دارن.بحث اینکه آیا در آینده حضور خواهند داشت یا خیر.
اما از این گذشته و بیاید در همین‌جا نگاهی به انواع چاپگرها داشته باشیم و ببینیم در انتخاب یک چاپگر مناسب بر اساس نیازهامون، چه عواملی رو باید در نظر بگیریم.
چاپگرها رو بر اساس تکنولوژی مورد استفاده در اون‌ها به سه دسته متداوله: سوزنی،جوهرافشان و لیزری تقسیم می‌کنن

در چاپگرهای سوزنی تصاویر و یا متن به آرایه‌ای از نقاطه تبدیل می‌شن و توسط نوار هِدِ چاپی روی کاغذ تقریبا پانچ میشن
این چاپگرها عمر مفید بالای دارن و البته هنگام چاپ هم صدای آزار دهنده ای دارن
.از این نوع چاپگر بیش‌تر در ادارات و مراکز عمومی برای صدورصورت‌حساب‌ها،فیش‌های حقوقی و انواع قبض‌ها استفاده می کنن
DPI یا دقت این چاپگرها نسبت به سایر انواع پرینترها خیلی کمتره ، با مفهوم dpi حتما آشنا هستین ، مشابه همون دقت فرش یا رج هست ،  این یعنی تعداد نقطه‌هایی که چاپگر در یک اینچ مربع چاپ میکنه ، پس یک چاپ 300 dpi یی دقیقتره از چاپ 100 dpi یی و بازهم دقیقتره از چاپ 50 dpi یی


و اما چاپگر جوهرافشان
در این  نوع چاپگرها همان‌طور که از اسمشون پیداست از افشاندن جوهر توسط منافظ ریزی که بر روی کاتریج و یا مخرن رنگ وجود داره تصاویر شکل می‌گیرن. این نوع چاپگرها رو شاید محبوب‌ترین چاپگر بین عموم مصرف‌کنندگان دونست.چرا که نسبت به قیمتی که دارن، کیفیت و سرعت چاپ مناسبی رو ارائه می‌دن.شاید اگه شما هم مثل ما کارهای چاپی‌تون در طول هفته بیش از یکی دو بار نیست و از طرفی دنبال یه چاپگر با قیمت مناسبید، چاپگرهای جوهر افشان می‌تونه بهترین شما انتخاب باشه
.اما یه سری نقاط ضعفی این چاپگرها دارن که باید بهشون دقت کنیم
.بعضی از این نوع چاپگرها مخزن یا به اصطلاح صحیح‌تر، کارتریج رنگی‌شون از همدیگه جدا نیست.به این معنی که مثلا تمام سه‌رنگ اصلی در یک کارتریج خلاصه شده.خب اگه یکی از رنگ‌ها زودتر تموم بشه و یا حالا اتفاق دیگه‌ای بیفته، علاوه بر هزینه‌ی بالاتر مواد مصرفیش،عملا اون کارتریج کارایی خودشو از دست می‌ده.پس در هنگام انتخاب چاپگرهایی از نوع به جدا بودن کارتریج‌ها از یکدیگر و قیمت مواد مصرفی اون‌ها دقت کنیم.گول کارتریج‌های ارزان قیمت چینی رو هم نخوریم! چون هم به دستگاه شما آسیب می‌رسونن و هم خروجی چاپ نامعقولی از نظر ترکیب رنگ‌ها ارائه می‌دن!
البته کیفیت چاپ بستگی به کارایی شما داره
نکته‌ی دیگه اینه‌که هر از چند گاهی باید چه بخواید چه نخواید از چاپگرتون استفاده کنین تا جوهر داخل کاتریج یا نازل خشک نشن.برای شارژ مجدد کاتریج‌تون هم باید به  این نکته توجه داشته باشید که بایستی قبل از تمام شدن یا به اصطلاح خشک شدن کامل کاتریج  اقدام کنین.سرآخر مواظب باشین به تصاویر و متون چاپ شده این نوع چاپگر رطوبت نرسه.چون همان‌طور که گفته شد، این چاپگرها از جوهر برای نقش بستن تصاویر و متن‌ها بهره می‌گیرن و خیس شدنشون هم کاملا مشخصه چه بلایی سر متن میاره!
خلاصه همه‌ی اینا رو گفتیم تا مثل من نصف شبی از خراب بودن چاپگر و چاپ یه خروار تحقیق دانشگاهی شوکه نشین!!
بریم به سراغ چاپگر لیزری
حالا بیاید تکنولوژی چاپ این نوع چاپگرها رو به‌طور خلاصه و ساده مورد بررسی قرار بدیم:
اولین نکته اینه که در چاپگرهای لیزری از پودر به عنوان رنگ استفاده می‌شه.به مخزن این پودر هم اصطلاحا تونر گفته می‌شه.
الکتریسیته‌ساکن و حرارت دو فرآیند ترکیبیه که در کل مسیر چاپ نقش ایفا می‌کنن.به‌این صورت که ابتدا کاغذ بر روی درامی یونیذه شده قرار می‌گیره.سپس نور لیزر بر اساس نقاط تصویر، شروع به تابوندن پرتوهای خودش  بر روی یون‌ها می‌کنه.بر اساس همین نقاط، پودرهای رنگ قرار می‌گیره..در نهایت هم برای تثبیت پودرهای رنگ، از حرارت بهره گرفته می‌شه.
این نوع چاپگرها که بهترین کیفیت و سرعت چاپ رو ارائه می‌دن، انتخاب افراد پر مصرف و بیش‌تر آینده‌نگره.آینده‌نگر از این جهت که در طولانی مدت هزینه‌ی نگهداری و چاپ کمتری دارن.یه چیزی مثل قضیه لامپ کم‌مصرف. شما به راحتی می‌تونید مخزن رنگ که در چاپگرهای لیزری تونر خوانده می‌شن رو بارها و بارها و بدون افت کیفیت و هزینه‌ای اندک نسبت به انواع چاپگرهای دیگه، شارژ و مجددن استفاده کنین.
حالا که با تکنولوژی‌های چاپ آشنا شدید و احتمالا قصد خرید چاپگری رو پیدا کردین، اجازه بدید تا شما رو با یه دستگاهی آشنا کنیم به نام چند‌کاره‌ها یا All in one، همون همه‌چیز در یه چیزه خودمونه
دستگاههای چند کاره که معمولا از ترکیب یه اسکنر با پرینتر درست میشه،می‌تونه انتخاب فوق‌العاده به‌صرفه‌ای برای شما باشه ،علاوه بر این‌ها امکان در دست داشتن مفهومی از فتوکپی رو هم در خونه برای شما فراهم میکنه.یعنی اول اسکن می‌کنه و بعد پرینت می‌کنه،چون تمام این فرآیند بدون حضور رایانه صورت می‌گیره،واسه همین می‌گیم مفهمومی از فتوکپی،وگرنه از نظر فنی با فتوکپی تفاوت‌هایی داره ، البته در بعضی از انواع این دستگاهها فکس هم وجود داره که اگه احیانا لازمتون باشه ، بد نیست این چهار تا دستگاه ، یعنی پرینتر ، اسکنر ، فتوکپی و فکس رو یک جا تهیه کنین و جای زیادی رو توی خونه به این دستگاهها اختصاص ندین ، البته اگه دنبال کیفیت چاپ خارق‌العاده هستین، نباید انتظار زیادی از چند‌کاره‌ها داشته باشین
به هر حال باز هم تکرار میکنیم که اگه بتونید کمتر از کاغذ استفاده کنید، کم‌تر از دستگاه‌های چاپی استفاده کنینو روی به نشر الکترونیکی بیارین ، به کره ی زمین و جنگل و خرسهای قطبی هم یک جا کمک کردین.

بررسی IOS 7

راهنمای خرید نوت بوک

برنامه های پرتابل ویندوزی

شبکه های قابل دریافت به وسیله DVB-T

ضبط و پخش DVB-T

کاربر سریعتر

نرم‌افزارهای ویندوزی ادیت عکس

همونطور که می‌دونید بعضی از نرم‌افزارهای ویرایش عکس، نرم‌افزارهای حرفه‌ای هستند و جای زیادی رو روی هارد شما اشغال می‌کنن و این در حالیه که شما استفاده زیادی از اونها نداشته باشید. بنابراین بهتره اگه ویرایشگر حرفه‌ای عکس نیستید، از برنامه‌های سبک‌تر و ساده‌تر استفاده کنید.

یکی از نرم‌افزارهای ویرایش عکس، « Microsoft Office Picture Manager» که می‌تونید به کمک اون ویرایش‌های ساده‌ای مثل تصحیح قاب، کم کردن حجم عکس و تصحیح رنگ از اون استفاده کنید.

این نرم‌افزار یکی از ابزارهای بسته آفیسه که با نصب کردن مایکروسافت آفیس، روی کامپیوتر شما نصب می‌شه و می‌تونید از اون استفاده کنید. نرم‌افزار خیلی سبکیه و خیلی سریع اجرا می‌شه. البته دقت کنید که مایکروسافت پیکچر منیجر، یه سری امکانات حداقلی مثل برش کم و زیاد کردن روشنایی عکس، برش عکس و چیزایی مثل اون رو در اختیار شما می‌ذاره پس اگه برای ویرایش عکساتون عجله‌ای ندارید، بهتره از نرم‌افزارهای ویرایش عکسی استفاده کنید که قابلیت‌های بیشتری داشته باشه.

Photoscape یه نرم‎افزار رایگانه که می‌تونید با یه جستجوی ساده لینک اون رو از اینترنت پیدا کنید. فوتواسکیپ ظاهر ساده‌ای داره اما امکانات خیلی خوبی رو در اختیار شما می‌ذاره و در عین حال استفاده از اون خیلی آسونه.

این نرم‌افزار علاوه بر امکانات مناسبی که برای ویرایش عکس در اختیار شما می‌ذاره، امکان کار کردن با عکس‌های خام رو هم به شما می‌ده. اگه از دوربینی استفاده می‌کنید که می‌تونه با فرمت خام یا RAW عکس بگیره، می‌تونید با استفاده از فوتو اسکیپ، این عکس‌ها رو به فرمت‌ jpeg تبدیل کنید و بعد اونها رو ویرایش کنید.

GIMP هم یکی دیگه از نرم‌افزارهای ویرایش عکس رایگانه. گیمپ یه نرم‌افزار ویرایش عکس متن باز یا اوپن سورسه که در اصل برای لینوکس طراحی شده و بعد نسخه تحت ویندوز اون هم ارائه شده. بنابراین اگه از کاربرای لینوکس هستید می‌تونید از نسخه تحت لینوکس این نرم‌افزار استفاده کنید. از اونجایی که گیمپ امکانات نسبتا زیادی رو برای ویرایش عکس در اختیار کاربر می‌ذاره، خیلی از کاربرا به ویرایشگر گیمپ لقب «فتوشاپ مجانی» دادن.

یکی از ویژگی‌های خوب گیمپ اینه که پلاگین‌های بسیار زیادی برای اون وجود داره و می‌تونید با نصب کردن این پلاگین‌ها، قابلیت‌های جدیدی به این نرم‌افزار اضافه کنید. نرم افزار بعدی که می‌خوایم در موردش حرف بزنیم، Pixia است.

پیکسیا در واقع نسخه انگلیسی یه نرم‌افزار ویرایش و روتوش عکسه که یه شرکت ژاپنی اون رو تهیه کرده. پیکسیا امکان کار کردن روی عکس‌های چندلایه رو هم به شما می‌ده. یکی از اشکالایی که این نرم‌افزار داره اینه که از کلیدهای میانبر به خوبی در طراحی اون استفاده نشده و باید اکثر ابزارها رو با استفاده از ماوس انتخاب کنید. دقت کنید که این نرم‌افزار مثل خیلی از نرم‌افزارهای ویرایش عکس رایگان دیگه، امکان ذخیره کردن عکس با فرمت GIF رو به شما نمی‌ده و اگه به چنین فرمتی احتیاج دارید، بهتره به سراغ نرم‌افزارهای دیگه‌ای برید.

خب، وقتی حرف از ویرایش عکس باشه، نامردیه که چند تا نرم‌افزار معرفی کنیم اما سراغ فتوشاپ نریم.

اگه برای ویرایش کردن عکس جدی هستید و می‌خواهید که به شکل حرفه‌ای عکس‌هاتون رو ویرایش کنید، بهتره از یه نرم‌افزار حرفه‌ای مثل فتوشاپ استفاده کنید. فوتوشاپ به شما این امکان رو می‌ده که روی تمام ریزه‌کاری‌های ویرایش عکس تسلط داشته باشید. البته اگه می‌خواهید که از تمام قابلیت‌های این نرم‌افزار استفاده کنید باید وقت زیادی رو برای یاد گرفتن تمام ابزارها و گزینه‌های این نرم‌افزار صرف کنید.

توی این بخش از برنامه می‌خواهیم یه تمرین ساده با فتوشاپ انجام بدیم که ضمن سادگیش، می‌تونه برای خیلی‌ها کاربردی باشه. حتما برای شما هم پیش اومده که از لحظه‌های هیجان‌انگیز عکس بگیرید و بعد که دارید عکسا رو نگاه می‌کنید، متوجه بشید که عکسا مشکل دارن. یکی از مشکلات رایج‌شون هم اینه که چشم‌های سوژه‌ای که ازش عکس گرفتید، همیشه‌ قرمز می‌شه!

بعد از اینکه عکس مورد نظرتون رو توی فتوشاپ باز کردید بهتره اگر تازه کار هستید یه کپی از عکستون بگیرید و اون کپی رو به فتوشاپ ببرید .

توی گام بعدی روی اون قسمتی از عکس که می‌خواین ویرایش کنید، کمی زوم کنید. برای این کار می‌تونید از ابزار زوم که در نوار سمت چپ موجوده استفاده کنید. همون طور که می‌بینید چشم‌های این فرد توی این عکس قرمزه.

برای برطرف کردن قرمزی چشم‌ها چند تا راه وجود داره که ما ساده‌ترین و سریع‌ترین راه رو برای شما توضیح می‌دیم.

برای این کار ابتدا روی ابزار Spot Healing Brush از نوار سمت چپ، کلیک کنید و کمی مکث کنید تا گزینه‌های دیگه‌ی اون هم ظاهر بشن. از بین چند تا گزینه‌ای که ظاهر شده، گزینه Red Eye tool رو انتخاب کنید. با انتخاب این گزینه در نوار بالای فتوشاپ، دو تا گزینه ظاهر می‌شه: Pupil Size که اندازه مردمک چشم رو مشخص می‌کنه و Darken Amount که به میزان تیره شدن مردمک‌ها مربوط می‌شه. ما برای Pupil Size مقدار 15 و برای Darken Amount  مقدار 50 رو انتخاب می‌کنیم. برای تغییر دادن مقدار این اعداد دو تا راه دارید. یکی اینکه روی عددایی که می‌بینید کلیک کنید و عددی رو که می‌خواید از طریق کی‌بورد وارد کنید. شما هم با کمی تمرین کردن و عوض کردن این عددها می‌تونین مقدار مناسب این عددها رو برای عکس‌تون به دست بیارید. نگران خراب شدن عکس اصلی هم نباشید، چون قبلا ازش یه بک‌آپ گرفتید.

حالا باید روی قسمتی از چشم که قرمز شده کلیک کنید. اگه این کارو انجام بدین می‌بینین که رنگ قرمز آزاردهنده‌ای که شکل چشم رو از حالت طبیعی خارج کرده، از بین می‌ره و به جاش یه رنگ خاکستری مناسب ظاهر می‌شه. روی ناحیه قرمز رنگ چشم دوم هم کلیک کنید تا قرمزی چشم دوم هم از بین بره. حالا دوباره روی ابزار زوم کلیک کنید. اگه دقت کنید می‌بینید که منوی بالای فتوشاپ تغییر کرده و گزینه‌های جدیدی توش ظاهر شده. روی Fit Screen  کلیک کنید تا عکس با صفحه هم‌اندازه بشه و بتونید کل تصویر رو ببینید. همون طور که می‌بینید قرمزی چشم‌ها رفع شده و عکس حالت خیلی طبیعی‌تری پیدا کرده.

همون طور که گفتیم گاهی ممکنه از دوستتون عکس بگیرید و بعد که اون رو وارد کامپیوتر کردید، ببنید که چشم‌های دوست‌تون به رنگ قرمز دراومده. دلیل این رنگ قرمز اینه که توی محیطای کم‌نور نور فلاش پشت کره ی چشم رو روشن میکنه و به خاطر باز بودن زیاد مردمک ، اون قرمزی در عکس ثبت میشه .اما همون طور که دیدید، توی نرم‌افزارهای ویرایش عکس مثل فتوشاپ می‌تونین به سادگی این اشکال رو رفع کنید. البته بهتره موقع عکاسی از گزینه ی فلاش چند باره در دوربین استفاده کنید که با چند بار روشن و خاموش شدن مردمک چشم بسته بشه و بعد عکس گرفته بشه.

معرفی سیستم عامل های لینوکس (گنو/لینوکس (

چقدر با لینوکس آشنایی دارین ؟ بیشترین استفاده ای که ازش میشه کجاهاست ؟ و آیا می شه روزی به استفاده گسترده و همگانیش خوش بین بود ؟ اگه شما هم مثل ما دنبال پاسخ این سوال ها هستین ، پس با ما تا آخر همراه باشین .

گِنو/لینوکس به خانواده ای از سیستم عامل های شبه یونیکس اطلاق می شه که از هسته ی لینوکس استفاده می کنن و از معروف ترین نمونه های نرم افزارهای آزاد و متن باز به حساب میان . دقت کردین که ، گفتیم گِنو/لینوکس نه لینوکس . لینوکس به تنهایی فقط یک هسته بیشتر نیست .

برای اینکه یک سیستم عامل کامل در اختیار داشته باشیم ، باید از ابزارها و کتابخونه های پروژه ی گنو که سال ها ، پیش از شکل گیری هسته لینوکس ، به منظور ایجاد سیستم عامل آزاد و متن باز ایجاد شده بودن ، روی هم استفاده کنیم .

البته امروزه به گنو/لینوکس به اختصار لینوکس گفته می شه ، اما همون طور که گفتیم ، از نظر فنی غلطه . برای اینکه درک درستی از سیستم عامل های لینوکس و فرهنگ کاری این جامعه از کاربران داشته باشیم ، باید با مفهموم چند واژه به خوبی آشنا بشیم .

نرم افزارهای آزاد به نرم افزارهایی گفته می شه که کاربر آزادانه می تونه تغییرات و استفاده های مد نظر خودشو بدون اجازه گرفتن از سازنده نرم افزار اعمال کنه

. متن باز هم به نرم افزاری گفته می شه که منبع کدهای نرم افزاریش در رویت همگانه ، ولی تغییر دادن اون کدها لزوماً آزاد نیست .

شاید زورآزمایی با انواع و اقسام ویروس های رایانه ای به اندازه ی کافی براتون خسته کننده بوده که بخواین واسه یک بار هم که شده ، نفس تازه ای بکشین .

. این امنیت نتیجه وجود دیواره ی آتش در هسته ی سیستم عامل و همچنین وجود لایه های امنیتی مختلفه . گنو/لینوکس پایداری بسیار بالایی داره . به این صورت که به دلیل طراحی درست هسته ، اشکال در یک نرم افزار باعث ناپایداری کل سیستم نمی شه . به همین دلیل هم هست که گنو/لینوکس و خصوصا لینوکس ، مسئولیت پردازش های بسیار مهم و حیاتی مثل انواع و اقسام سرورها رو بر عهده داره .

گنو/لینوکس از سرعت بالایی هم برخوداره .

دلیل این امر ، در دسترس بودن کدِ متنِ برنامه ، و در نتیجه امکان تغییر و بهینه سازی این سیستم عامل برای یک سخت افزار خاصه .

از همه ی اینها که بگذریم ، آزاد و رایگان بودن لینوکس ، بزرگترین ویژگی و مزیتش به حساب میاد . لینوکس علاوه بر اینکه از ابتدا یک هسته ی چند وظیفه ایه داشته ، قابلیت فوق العاده ی چند کاربری رو هم داره . این یعنی اینکه چند کاربر می تونند از یک سیستم به طور همزمان و بدون دخالت در وظایف کاربران دیگه ، از منابع سیستم استفاده کنن .

شاید مهمترین برتری گنو/لینوکس ، نسبت به سیستم عامل های دیگه رو انحصاری نبودن و البته آزاد بودنش دونست .

هیچ شرکت و یا گروهی صاحب گنو/لینوکس نیست . در این بین شرکت ها و گروه های بسیاری اقدام به تولید مجموعه نرم افزارهای خودشون که "توزیع" نام داره کردن . توزیع در واقع به مجموعه ای از نرم افزارهای قرار داده شده روی هسته ی لینوکس گفته می شه (Linux Distribution) که به طور معمول شامل ابزارهای گسترش نرم افزار ، پایگاه های داده ، سرویس دهنده های وب مثل آپاچی ، محیط های رومیزی مانند گِنوم و کِی دی ای ، مجموعه های اداری مانند اُپن آفیس و یا اخیراً لیبرآفیس می شن

توزیع ها رو می شه به دسته های گوناگونی تقسیم کرد . از تجاری و غیر تجاری گرفته تا حرفه ای ، خونگی ، سرویس دهندها و سیستم های موبایل .

تعداد توزیع های گنو/لینوکس به اندازه ی کافی زیاد هست که جواب هر سلیقه ای رو بده . حتی هر شخصی ، با کمی دانش فنی و کمی وقت می تونه سیستم عامل گنو/لینوکس خودش رو درست کنه . با این وجود بیشتر افراد ترجیح می دن که از توزیع های از پیش ساخته شده استفاده کنن . از معروفترین توزیع های گنو/لینوکس می تونیم به اوبونتو (Ubuntu) ، مینت (Mint) ، اوپن سوزه (Open Suse) و توزیع های حرفه ای تری چون دِبیان (Debian) ، فِدورا (Fedora) ، جِنتو (Gentoo) و اِسلَک وِیر (Slackware)  اشاره کنیم .

گنو/لینوکس تقریبا روی هر نوع سازه و معماری رایانه ایه قابل نصبه . گنو/لینوکس و مشخصا لینوکس رو می تونین در بسیاری از دستگاه ها و سیستم های رایانه ای مختلف پیدا کنین . از ساعت ، تلفن های همراه ، تبلت ها ، مسیریاب ها ، و کنسول های بازی گرفته تا رایانه های رومیزی ، رایانه های بزرگ و ابررایانه ها . گنو/لینوکس رو به راحتی می تونین در کنار سایر سیستم عامل ها از جمله ویندوز و یا مکینتاش ، بر روی یک رایانه ، نصب کنین . در این حالت ، شما یک رایانه ی به اصطلاح Multi Boot خواهید داشت ، و هنگام روشن کردن رایانه ، سیستم عامل مورد نظرتون رو انتخاب می کنین .

حالا با این توضیحات می ریم سراغ توزیع ها و میزکارهای مختلف .

گنو/لینوکس مثل هر سیستم عامل دیگه ای دارای میزِ کاره . اما با این تفاوت اساسی که شما حق انتخاب های بیشتری دارید تا محیط کاربری خودتون رو انتخاب کنین . میزکار ، همون رابط کاربری هست که در برنامه های قبل ازش صحبت کردیم .

با توجه به آزاد بودن و سلیقه کاربران ، توزیع های بسیار بسیار زیادی ، توسط برنامه نویسان ، طراحان و مشارکت کنندگانِ داوطلبِ خوش ذوقِ سراسر جهان ایجاد شده که اشاره ای بهشون کردیم . اما نکته ای که حائز اهمیته ، پاسخ گویی هر کدوم از این توزیع ها به هر سلیقه و نیازه کاربریه . برای مثال کاربران حرفه ای تر ، با توجه به امکانات و شرایطی که توزیع های فدورا ، آرچ ، جنتو و اسلکور ارائه میدن ، جذب اون ها می شن . اما کاربران مبتدی و اونهایی که با محیط متنیِ لینوکس آشنایی کافی ندارن ، ترجیح میدن با رابط های گرافیکی کارهاشون رو انجام بدن .

از محبوب ترین این توزیع های گرافیکی میشه به مینت و اوبونتو اشاره کرد . در این بین ، توزیع های ایرانی خوب و موفقی هم به چشم می خوره که نیازمند توجه و پشتیبانی جدی ما ایرانی هاست .

از توزیع لینوکس شریف که بگذریم ، می تونیم نمونه های قدرمندی چون پارسیکس و آریوس رو نام ببریم که کاملاً با توجه به نیاز کاربران ایرانی و البته سرعت اینترنت بهینه شده .

چیزی که واضحه ، نرم افزارهای سیستم عامل های ویندوز و مکینتاش در حالت عادی در سیستم عامل های گنو/لینوکسی قابل اجرا نیست . البته راه هایی هم برای این کار در نظر گرفته شده که ما توصیه می کنیم جزء در شرایط اضطراری دنبال این راه ها نرین . بهتره که در مهاجرت از سیستم عامل های دیگه به گنو/لینوکس ، شتاب زده عمل نکنین و قبل از هر چیز ، لیستی از نرم افزارهایی رو که در سیستم عامل قبلی تون ، استفاده میکردین ، یادداشت کنین . حالا دنبال جایگزین نرم افزارهاتون در توزیع گنو/لینوکسی تون باشین . در نهایت دانش اندکی رو هم در مورد پارتیشن بندی لینوکس یاد بگیرین . با این کار می تونین ، اولین سیستم عامل  گنو/لینوکسی خودتون رو تجربه کنین .

البته از ما میشنوین ، حداقل برای بار اول از افراد با تجربه کمک بگیرید تا اطلاعات روی هارد دیسکتون رو از دست ندید .

البته این نکته رو نباید نادیده گرفت که لینوکس هنوز برای کاربران عادی انتخاب مناسبی نیست . تاکید می کنیم کاربران عادی ، چون علیرغم تلاشهای صورت گرفته مهم ترین فاکتور ، یعنی کاربردپذیری رو هنوز در خودش کم داره . از طرفی گنو/لینوکس . شاید برای طراحان حرفه ای گرافیک و انیمیشن ، بازی خورها و حتی خیلی از حرفه های دیگه ، حرفی واسه گفتن نداشته باشه ولی امید میره در آینده نه چندان دور ، با توسعه هایی که جامعه ی کاربری نرم افزارهای آزاد و متن باز انجام میدن ، این نقایص بر طرف بشه . یادمون نره ، گنو/لینوکس به پایداری ، امنیت ، آزادی و جامعه کاربریش می باله.

معرفی پورتهای رایج

PS/2 :پورت PS/2 پورتی دایره ای شکل با 6 پینه که برای اتصال صفحه کلید و ماوس به کامپیوتر استفاده میشه .

رنگ بنفش این پورت برای اتصال صفحه کلید و رنگ سبز اون برای اتصال ماوس به کار میره .

از اونجا که صفحه کلید و ماوس هم مثل خیلی از وسایل دیگه کم کم از پورت USB استفاده میکنن ، روی خیلی از مادربردهای امروزی یا این پورت رو نمی بینید

یا اینکه یه دونه بیشتر از اون وجو نداره . گاهی وقتا این پورت از دو رنگ سبز و بنفش تشکیل شده که به این معنی که اون رو می تونید به دلخواه برای اتصال صفحه کلید یا ماوس به کار ببرید . برای حفظ سازگاری قطعات با همدیگه ، تبدیلهای USB به PS/2 و برعکسی هم وجود داره تا اگه یکی از قطعات کامپیوترتون رو عوض کردید ، مجبور نباشید قطعه دیگه ای رو هم تعویض کنید . از اونجا که کامپیوترهای قدیمی هنوز هم بعضی از جاها استفاده میشن ، بد نیست این رو هم بدونید که کامپیوترهای قدیمی برای اتصال صفحه کلید از پورتی به اسم ATاستفاده می کردن .

پورت USB رو شاید بشه فراگیرترین و پرکاربردترین پورت روی کامپیوتر و دستگاه های مختلفی الکترونیکی ، صوتی و تصویری دونست .

درباره ی پورت USB در برنامه 4 مفصل صحبت کردیم ، نسخه های مختلفی داره که تفاوت اصلی این نسخه ها ، سرعت اونهاست .

در حال حاضر سریعترین نسخه USB ، نسخه 3 هستش که سرعتی در حدود 5 گیگابیت بر ثانیه داره . از اونجا که تموم نسخه های این پورت شبیه به هم هستن ، برای متمایز کردن نسخه 3 از نسخه های قدیمی تر ، اون رو به رنگ آبی تولید می کنن . این پورت برای اتصال کامپیوتر ، فلش مموری ، هارد دیسکهای خارجی ، چاپگر ، اسکنر ، گیرنده های دیجیتال و خیلی از وسایل دیگه به هم به کار میره و همین کاربرد زیاد باعث شده تا مادربردهای امروزی تا بیش از 10 عدد از اون رو روی خودشون جا بدن . پورت USB علاوه بر شکل عادی ، اشکالی مثل USB مینی و USB میکرو هم داره که اندازشون کوچیکتره و روی وسایل ظریفتر مثل دوربین دیجیتال و تلفن همراه از اونها استفاده میشه .

با پورتهای PS/2 و USB آشنا شدیم . حالا نگاهی بندازیم به پورتهای مخصوص نقل و انتقال تصویر .

D-Sub

م) این پورت آشنای آبی رنگ رو تقریباً همه کسایی که با کامپیوتر کار کردن میشناسن . D-Sub که به اون آر جی بی  یا وی جی ای هم میگن روی کارت گرافیک وجود داره و پورت انتقال تصویر بین کامپیوتر و مانیتوره . البته این پورت 15 پینه ، همون طور که به شما اجازه میده که تصویرتون رو در مانیتور ببینید ، این امکان رو هم میده که تصویرتون رو در ویدئو پروجکشن یا تلویزیونهای ال سی دی خونه تون ببینید

. D-Sub که تا همین چند سال پیش یکه تاز انتقال تصویر از کامپیوتر بود ، با اومدن پورت DVI و بعد از اون HDMI ، کم کم باید به فکر بازنشستگی کامل باشه .

DVI

پورت سفید رنگ DVI که اون رو میشه به نوعی نسل بعدی پورت D-Sub دونست ، مثل اون برای انتقال تصویر از یه منبع مثل کامپیوتر ، به ابزارهای نمایشگر مثل مانیتور ، ویدئو پرژکتور و تلویزیون استفاده میشه . م) این پورت  ، 29 پین داره وکیفیتی بالاتر از D-Sub و هم اندازه با HDMI داره این توانایی رو داره تا به شکل همزمان ، دو کانال تصویر رو منتقل کنه . DVI هم مثل USB ، غیر از شکل عادی ، شکلهای میکرو و مینی هم داره که از اونها جاهایی که ظرافت بیشتری نیازه ، استفاده میشه . اگه به کابلهای ارتباطی این پورت که همراه بعضی از مانیتورها ارائه میشه نگاه کنید ، می بینید که تمام 29 پین وجود نداره . علت اینه که چون کابل مانیتور قراره فقط یه تصویر رو منقل کنه ، بنابراین پینهای مربوط به انتقال کانال دوم تصویر بلا استفاده هستن .

نوبتی هم که باشه ، نوبت بی دردسر ترین پورت انتقال تصویره . HDMI ه .

HDMI

پورت HDMI که با اومدن فیلمهای با کیفیت اچ دی بین اکثر کاربرها شناخته شد ، در حال حاضر با کیفیت ترین و راحت ترین پورت برای انتقال تصویره .

غیر از کیفیت بالا ، تفاوت دیگه HDMI با پورتهایی مثل D-Sub و DVI توانایی انتقال صدا به همراه تصویره . با استفاده از این پورت برای انتقال صوت و تصویر ، علاوه بر دستیابی به کیفیت بالای اچ دی ، از شلوغی رایج پشت میز تلویزیون هم کم میشه . HDMI هم مثل USB و DVI ، مدلهای عادی ، میکرو و مینی داره که اونها رو می تونید روی ست تاپ باکس ، دوربینهای دیجیتال ، تلویزیونهای اچ دی و خیلی ابزارها و نمایشگرهای دیگه ببینید . امروزه حتی بعضی از تلفن های همراه هم به خروجی اچ دی ام آی مجهز شدن .

USB سه نسخه 1 و 2 و 3 داره که شکل هَمَن . اما USB 3.0 آبیه و از همه سریعتره .

D-Sub همون پورت آبی رنگیه که سیم تصویر مانیتور رو بهش وصل می کنیم .

DVI و HDMI هم که برای انتقال تصاویر HD استفاده میشن . با این تفاوت که HDMI صدا رو هم منتقل میکنه ، ولی DVI نیاز به کابل صدای جداگانه داره .

Ethernet

اِترنِت ، شبکه ، نِتورک و RJ-45 اسمهایی هستن که به این پورت اطلاق میشن . این پورت همونطور که از اسمهاش هم مشخصه ، برای اتصال کامپیوتر به شبکه های کامپیوتری استفاده میشه . البته این به این معنی نیست که این پورت برای کامپیوترهای خونگی بلا استفاده س . چرا که الان تجهیزات خونگی مثل مودم ADSL و پلیرها هم به این پورت مجهز شدن . همینطور این پورت بهترین گزینه برای اتصال مستقیم دو تا کامپیوتر به هم دیگه س . این پورت 8 سیمه که کانکتور اون شکلی شبیه سوکتهای تلفن ، با اندازه ای بزرگتر داره ، بسته به اینکه چه نسخه ای باشه ، میتونه اطلاعات رو با سرعتهای 10 ، 100 یا 1000 مگابیت بر ثانیه انتقال بده .

مودم :

پورت مودم یا RJ-11 برای اتصال سوکت سیم تلفن به مودم کامپیوتر استفاده میشه . این پورت شبیه پورت شبکه و با ابعادی کوچکتره و روی تلفنها هم میشه اون رو دید . روی بعضی از مودمها 2 عدد از این پورت وجود داره که یکی از اونها برای اتصال خط تلفن به مودم و اون یکی به عنوان خروجی ، برای اتصال گوشی تلفن به کار میره . نکته قابل ذکر در مورد این پورت اینه که با توجه به بازنشستگی ارتباط دیال آپ ، این پورت هم کم کم داره فراموش میشه . به عنوان مثال دیگه الان روی هیچ نوت بوکی مودم دیال آپ وجود نداره و طبیعتاً اثری هم از این پورت روی نوت بوکهای امروزی دیده نمیشه .

LPT

پورت LTP (Line Print Terminal) که به اون پورت پارالل یا موازی هم میگن ، یکی دیگه از پورتهای در حال بازنشستگیه . این پورت بزرگ و 25 پینه که شکلی ذوزنقه مانند داره ، بیشتر برای اتصال چاپگرها به کامپیوتر استفاده می شد . امروزه روی اکثر چاپگرها ، این پورت جای خودش رو به پورت یو اس بی داده . البته هنوز هم روی بعضی از چاپگرهای سوزنی که در بانکها و ادارات استفاده میشه ، این پورت وجود داره . از کاربردهای دیگه پورت پارالل میشه به اتصال دستگاه های خاص به کامپیوتر و همینطور پورت اتصال قفلهای سخت افزاری به کامپیوتر اشاره کرد .

پورت سریال :

پورت سریال که به اون کام پورت و RS-232 هم میگن ، یکی دیگه از پورتهای رایج روی کامپیوتر و خیلی از دستگاه های الکترونیکی و کامپیوتری دیگه س . پورت سریال 9 یا 25 پین داره و از نظر شکل ظاهری ، شبیه پورت پارالل ه . این پورت اگر چه قبل تر ها برای اتصال ماوس به کامپیوتر هم مورد استفاده قرار می گرفت ، اما امروزه مهمترین کاربردش اتصال دستگاه های جانبی به کامپیوتر ، برای مدیریت اون دستگاه ها و انجام کارهایی مثل تنظیمات و به روز رسانی میان افزار اونهاست . از جمله دستگاه هایی که با این پورت به کامپیوتر وصل میشن ، میشه به بعضی از پایانه های فروش بانکی ، تجهیزات پزشکی و صندوقهای فروشگاهی اشاره کرد .

e-SATA

همونطور که احتمالاً خودتون هم تجربه کردید ، سرعت ارتباط هارد دیسکهای اکسترنال با کامپیوتر کمه . یا به عبارت درست تر ، تا همین چند وقت پیش کم بود . (چراشو تو متن پایین میگیم) دوستان مکتشف این پورت رو برای حل این مشکل ساختند .

تا قبل از ارائه پورت یو اس بی 3 ، دیسکهای اکسترنالی که به کامپیوتر وصل بودن ، علیرغم اینکه خود دیسک سرعت خوبی داشت ، اما به دلیل نوع اتصالش به کامپیوتر ، یعنی همون یو اس بی 2 ، با محدودیت سرعت مواجه بودن و نمی تونستن اطلاعات رو با سرعت بیش از 480 مگابیت بر ثانیه منتقل کنن . این در حالی بود که پورت SATA ، که اون زمان به عنوان یه پورت داخلی استفاده می شد ، می تونست اطلاعات رو با سرعت یک و نیم و 3 گیگابایت بر ثانیه منتقل کنه . یعنی حدود 6 برابر سریعتر از یو اس بی 2 . بنابراین به فکر افتادن تا پورت SATA رو به شکلی تغییر بدن تا برای اتصالات خارجی هم قابل استفاده بشن . به این ترتیب پورت
e-SATA (تایتل شود : External SATA) به وجود اومد تا دیسکهای اکسترنال سریعتر بشن . تنها تفاوتی که e-SATA با SATA ی معمولی داره ، شکل کانکتور و همینطور طول کابل بیشتره تا بشه اون رو از روی مادربرد به خارج از کیس هم آورد . این پورت ساخته شد و روی یه سری دیسکهای اکسترنال هم به کار گرفته شد ، اما با اومدن یو اس بی 3 که سرعتی معادل 5 گیگابیت بر ثانیه ، یعنی بیشتر از یک ونیم برابر e-SATA داشت ، پورت ارتباطی دیسکهای اکسترنال دوباره شد یو اس بی .

حق اختراع و پتنت

مطمئنا اختراعا نقش مهمی تو پیشرفت‌های فناوری در دنیای امروز ما دارن. این روزها دیگه از اختراع چرخ و آتش و این جور چیزها خبری نیست و اختراعات تقریبا به‌جای ابزارها به ایده‌ها محدود شدن و به طور کلی تو هر دنیایی وقتی کار به رقابت تو نوآوری و ایده‌های به‌روز بکشه استفاده خواسته یا ناخواسته از ایده‌هایی که دیگران قبلا به اون رسیده‌ان رواج پیدا می‌کنه.

اختلاف سر استفاده از ایده و اختراع دیگران به دنیای کنونی ما محدود نمی‌شه و از همان عهد باستان که اختراعات شکل و رنگ دیگه‌ای داشت گویا اختلافات زیادی سر استفاده از اختراعات دیگران وجود داشته تا جایی که در یونان باستان به این نتیجه رسیده‌ان که قانونی تصویب کنن که بر اساس اون هر کس اختراعی داشته باشه که باعث راحتی و آسایش بیشتر باقی مردم بشه، بتونه برای یکسال به طور انحصاری از منافع اختراعش بهره ببره. پیش از تصویب این قانون عملا مخترین اختراعاتشون را از مردم پنهون می‌کردن چون علنی کردن‌اش به ضررشون تموم می‌شد اما با تصویب این قانون، مخترعین اطمینان پیدا کردن که با ثبت اختراع و اطلاع‌رسانی آن به مردم حداقل تا زمان خاصی می‌تونن از منافع اون استفاده کنن.

در واقع این قانون یونان باستان پایه‌گذار قانونی شد که این روزها در گوشه و کنار جهان به صورت کشوری، منطقه‌ای و یا حتی جهانی مورد استفاده قرار می‌گیره. تمام اینها را گفتیم تا در نهایت به این تعریف برسیم که پتنت یا به زبان فارسی سند ثبت اختراع، در واقع حق انحصاری هر مخترع در قبال اختراع یا ایده‌ی ثبت شده اوست که به خود او و یا نماینده قانونی‌اش اعطا می‌شود.

حالا با این تعریف، آیا هر فکری که به ذهن ما رسید می‌تونه برای ما یک اختراع باشه و ما به وسیله اون ادعا کنیم که مخترعیم؟

طبق تعریف سازمان جهانی مالکیت معنوی، اختراع، محصول یا فرآیندیه که راه نوینی در جهت انجام کاری ارائه کنه یا راه‌حل فنی جدیدی رو برای حل مشکل خاصی پیشنهاد کنه. بذارید ساده‌تر بگیم که اختراع در واقع  راه‌حلیه فنی که برای اولین بار برای حل یه مشکل به ذهن یک نفر رسیده. بنابر همین تعریف در یک اختراع یا ایده باید سه معیار نوآوری، تازگی و سودمندی دیده بشه تا به اون حق امتیاز تعلق بگیره.

نوآوری تو این موضوع به‌این معنیه که استفاده از اختراع مورد نظر نباید برای بقیه‌ی آدما تو اون کشور با سطح دانش و مهارت معمولی‌شون مشهود باشه، یعنی اون اختراع به ذهن هر کسی نرسه. تازگی هم به این معنیه که مدعی اختراع باید بتونه جدید بودن ادعاش رو ثابت کنه و اون اختراع تا زمان درخواست ثبت نباید حتی به صورت بیانی مورد استفاده قرار گرفته باشه. این‌طور بگیم که شما نمی‌تونید مدعی اختراع و مالکیت روش یا کاری بشید که دیگران سال‌هاست از اون به صورت مرسوم استفاده می‌کنن. سودمندی هم به معنی اثربخشی و قابلیت تبدیل یک تئوری اختراع به یک محصوله تا از ایده‌ماندن صرف روش‌ها جلوگیری بشه.

حق امتیاز یا پتنت بوسيلة يك ادارة ملي يا منطقه‌اي كه براي بسياري از كشورها كار مي‌كنه ثبت می‌شه که از میون اونا می‌شه به اداره پتنت اروپا  و سازمان مالكيت فكري آفريقا اشاره کرد.

معمولا تو بعضي از سيستم‌هاي منطقه‌اي، متقاضي براي محافظت از اختراع باید تو يك يا چند كشور درخواست بده و هر كشور براي محافظت پتنت درون مرزهايش، تصميم‌گيري می‌کنه.

در این میون و تحت معاهده همكاري پتنت WIPO، کافیه که متقاضي حق امتیاز خودش رو در کشوری عضو این معاهده به ثبت برشونه تا اثر یکسان تو سایر کشورهای عضو معاهده داشته باشه.

گفتیم که اولین بار تو یونان دنبال جریان ثبت حق اختراع رفته‌اند و یک سال رو برای استفاده انحصاری از منافع در نظر گرفتن. اما واقعا یک سال مدت به‌درد بخوری است؟ مطمئنا نه! مخصوصا تو دنیای امروزی که سرعت پیشرفت فناوری به روز رسیده.

البته خب این مدت در همین یک سال باقی نمونده و الان حق امتیاز یک اختراع تقریبا در همه جهان 20 ساله.

باید به این نکته هم اشاره کرد که مخترع می‌تونه اختراع خودش و حق امتیاز اون رو به صورت کلی و یا جزئی از اون رو واگذار کنه. بنابراین در ادامه این بحث وقتی می‌گوئیم مالک حق امتیاز، الزاما به مخترع اشاره نمی‌کنیم.

لینوکسی بشیم یا نه

اگر چه ممکنه بسیاری از ما دنیای رایانه رو با سیستم عامل ویندوز بشناسیم اما بررسی سهم بقیه سیستم‌عامل‌ها در بازار جهانی نشون می‌ده که سیستم عامل‌های محبوب دیگه‌ای هم وجود دارن که میلیون‌ها نفر در سرتاسر دنیا در حال استفاده از اونها هستن.

لینوکس یکی از این سیستم عامل‌هاست که بنابر آخرین آمارها سهمی کمتر از 1.7 درصد بازار رو به خودش اختصاص داده اما طرفدارای این سیستم عامل اونو به نوعی بهترین سیستم‌عامل دنیا می‌دونن. طرفدارای لینوکس این استدلال رو مطرح می‌کنن که کاربرای لینوکس بدون هیچ اجباری به سراغ این سیستم عامل میان و از روی علاقه اونو انتخاب می‌کنن و به اون وفادار می‌مونن و به این موضوع تاکید دارن که این موضوع فقط در لینوکس اتفاق می‌افته.

به هر حال این استدلال رو بپذیریم یا نه این سیستم عامل الان از نظر سهم کاربرای بازار جهانی بعد از سیستم‌عامل ویندوز شرکت مایکروسافت و سیستم عامل مکینتاش شرکت اپل در رتبه سوم قرار گرفته. با وجود سه رتبه اصلی این جدول در واقع رقابت اصلی بین رتبه اول و سوم در جریانه که این به انحصاری بودن استفاده از سیستم عامل مکینتاش در محصولات اپل بر می‌گرده.

اجازه بدید در مورد لینوکس و تاریخچه اون کمی بیشتر توضیح بدیم: لینوکس در واقع یه سیستم عامل متن باز است و بر خلاف سهم کم لینوکس در رایانه‌های رومیزی این سیستم عامل در سایر دستگاه‌های دیجیتال و حتی نیمه‌دیجیتال حضور پرکاربردی داره.

دور و بر شما پر از دستگاه‌هائیه که با لینوکس کار می‌کنن. گوشی هوشمند اندرویدی شما, تلویزیون‌ها, دستگاه‌های پخش DVD , سینماهای خانگی, لوازم خانگی مثل ماشین لباسشویی و کنسول‌های بازی تنها بخش کوچیکی از دستگاه‌های مبتنی بر لینوکس هستن.

اگه بخوایم به تاریخچه لینوکس هم بپردازیم باید به کمی قبل از تولد اون برگردیم. زمانی که سیستم عامل موسوم به یونیکس در سال 1969 طراحی شد.

در ابتدا حتی تاکید شده بود که قولی برای توسعه این سیستم عامل اون وجود نداره اما به تدریج با خاصیت متن باز بودن این هسته, بعضی از کدهاش توسط توسعه‌دهنده‌ها تغییر کرد و رفته رفته این هسته تکمیل‌تر شد تا نهایتا یک سیستم عامل متن باز و آزاد به وجود بیاد تا شاهد نسخه‌های گوناگون اون که به هرکدوم از اونها یک توزیع لینوکس گفته میشه باشیم.

توزیع‌های نسخه‌های مختلف لینوکس که عموما رایگان هم هستند برای استفاده‌های گوناگون به وجود اومدن. الان توزیع‌هایی از لینوکس برای استفاده رایانه‌های رومیزی, استفاده برای سرورها, هکرها, گیمرها و استفاده‌های دیگه موجوده.

از جمله توزیع‌های پرطرفدار لینوکس میشه به اوبونتو, فدورا, ردهت اشاره کرد. تو این سال‌ها توزیع‌های ایرانی لینوکس هم ارائه شدن که پارسیکس, آریوس و پارسیدورا از جمله اونا به حساب میان.

ÂÂÂÂÂÂÂ

داستان نامگذاری لینوکس هم در نوع خودش می‌تونه برای شما جالب باشه. تروالدز، نویسنده هسته لینوکس تصمیم داشت این سیستم عامل رو نهایتا با نام فریکس معرفی کنه و در ابتدای کار هم پروژه خودش رو در پوشه‌ای با همین نام روی سرور به اشتراک گذاشته بود. یکی از دوستان همکار تروالدز که مسئول سروری بود که این پوشه روی اون بارگزاری شده بود وقتی با این نام روبرو شد شخصا احساس کرد نام لینوکس نام بهتریه و بدون مشورت با تروالدز نام این سیستم عامل رو به لینوکس تغییر داد تا این نام برای همیشه موندگار بشه.

در ادامه می‌خوایم به بررسی عیب‌ها و مزیت‌های دو سیستم عامل ویندوز و لینوکس در رقابت با هم بپردازیم و تا چند دقیقه دیگه یا به وسوسه لینوکسی ‌شدن شما پایان بدیم یا به شما تبریک بگیم که به دنیای لینوکس خوش آمدید!

اصولا ویندوز و لینوکس رو باید از دو دنیای متفاوت دونست که هیچ وجه اشتراکی با همدیگه ندارن و همه چیز در اونها از مبانی پایه تا ظاهر گرافیکی سیستام عامل کاملا متفاوته.

لینوکسی‌ها خودشون رو یه تولیدکننده می‌دونن و در مقابل ویندوزی‌ها رو به مصرف‌کننده بودن متهم می‌کنن. در مقابل طرفداران ویندوز هم این جمله معروف رو به کار می‌برن که نیازی به اختراع دوباره چرخ نیست و این موضوع رو یادآور میشن که در بسیار از موارد همین لینوکسی‌ها به دلیل نبود نرم‌افزارهای لازم به همین نرم‌افزارهای مخصوص صرفا مصرف‌کننده‌ها پناه می‌برن.

طرفداران لینوکس امنیت این سیستم عامل رو بی‌نظیر می‌دونن و به سیستم هوشمند مجوزدهی در لینوکس افتخار می‌کنن که هیچ ویروسی بدون اجازه مدیر سیستم نمی‌‌تونه تغییری در سیستم ایجاد کنه اما در مقابل سیستم عامل ویندوز همواره به آنتی‌ویروس و انواع نرم‌افزارهای امنیتی برای وب‌گردی نیاز داره تا آلوده نشه.

در مقابل طرفداران ویندوز آسیب‌پذیرتر بودن این سیستم عامل رو تنها به دلیل تعداد کاربران این سیستم عامل و سهم بالای 90 درصدی اون می‌دونن که به نظر اونها هر خرابکاری رو مشتاق می‌کنه!

اگرچه طرفداران ویندوز رابط گرافیکی لینوکس رو خشک و بی‌روح می‌دونن اما طرفداران لینوکس, برخورداری این سیستم عامل از چندین رابط کاربری رو مایه مباهات می‌دونن تا اینکه در ویندوز به تغییر تصویر پس‌زمینه و تم مشغول باشن.

لینوکسی‌ها بر این باورند که شما وقتی ویندوز رو با تمام مراحل اون نصب می‌کنید، تازه اول ماجراست و پس از نصب ویندوز باید یک‌به‌یک درایورها را نصب کنید، نرم‌افزارهای مورد نیاز خودتونو پیدا کنید و روی سیستم نصب کنید. اما در لینوکس کافیه که فقط لینوکس رو نصب کنید. در مقابل طرفداران ویندوز به این نکته اشاره می‌کنن که سایتای اینترنتی پر از درخواست کاربرای لینوکسه که دنبال درایورای سخت‌افزارای کامپیوترشون برای این سیستم عامل می‌گردن.

طرفدران ویندوز نصب لینوکس رو یه اقدام طاقت‌فرسا می‌دونن که در بسیاری از اوقات باعث از بین رفتن اطلاعات در کاربران ساده و مبتدی میشه اما در ویندوز این موضوع تنها با چند کلیک امکان‌پذیر میشه و طرفداران لینوکس تنها به این موضوع تاکید دارن که برای نصب هر سیستم عاملی بهتره قبلش از اطلاعات‌تون فایل پشتیبان یا بک‌آپ تهیه کنید تا به مشکلی برنخورید!

اما با همه این توضیحات اگه یه آی‌تی‌باز حرفه‌ای نباشید، آیا می‌تونید به راحتی از لینوکس ابونتو که به نوعی محبوب‌ترین نسخه لینوکسه به راحتی استفاده کنید؟ اصلا با وجود ویندوز چه نیازی به استفاده از یک سیستم عامل دیگه هست؟

جواب ساده اینه که برای استفاده از اوبونتو لازم نیست به کسی پولی بدید و می‌تونید این سیستم عامل رو از سایتش دانلود و روی کامپیوترتون نصب کنید. البته طرفدارای ویندوز دقیقا همین موضوع رایگان بودن رو یکی از نقاط ضعف لینوکس می‌دونن چون فک می‌کنن با رایگان بودن نرم‌افزارها دیگه کمتر کسی به فکر توسعه یه نرم‌افزار می‌افته. در واقع مشکل اصلی از جایی شروع می‌شه که احتمالا بسیاری از نرم‌افزارهای مورد نیازتون که تو ویندوز با اونا کار می کنید، یا تحت اوبونتو وجود ندارن، یا به خوبی نرم‌افزارهای ویندوزی کار نمی‌کنن و شما هم دانش کافی برای نوشتن این برنامه‌ها رو ندارید. از طرف دیگه لینوکس اوبونتو گاهی باید آپدیت بشه که با توجه به وضعیت سرعت اینترنت، به سختی میشه این کار رو انجام داد.

اگر بخوایم به مناظره طرفداران ویندوز و لینوکس ادامه بدیم خیلی بیشتر از اینها باید این ماجرا رو دنبال کنیم. هر سیستم عاملی نواقص خودش رو داره و در این میون به نظر می‌رسه فقط، «سرعت حل شدن این نقطه‌ضعف‌هاست» که تعیین‌کننده به نظر می‌رسه و باعث جذب کاربران بیشتر می‌شه.